Niektórzy mogą uznać to za dziwne, że ktoś chce poświęcić wolne dni na zwiedzanie cmentarzy. Inni uważają, że taka wizyta to doskonała okazja by wspominać fascynujące postacie historyczne i dzieła znanych architektów, którzy byli autorami mauzoleów.
10. St. Louis No. 1, Nowy Orlean
Nowy Orlean to miasto położone poniżej poziomu morza. Dawno temu przy każdej powodzi zmarli dosłownie wstawali z grobów. Mieszkańcy szybko nauczyli się, że ciał nie należy grzebać i zaczęto budować grobowce w całości stojące na ziemi. Na graniczącym z dzielnicą francuską cmentarzu St. Louis No. 1 – najstarszym w mieście, powstałym w 1789 roku – nie ma grobów w ziemi. Niektóre z tamtejszych pomników są naprawdę imponujące, podczas gdy inne już jakiś czas temu popadły w ruinę, ale nadal noszą ślady dawnej świetności. Jedną z najbardziej tajemniczych postaci pochowanych w tym miejscu jest kapłanka voodoo Marie Laveau ( 1794-1881), która opiekowała się zarówno zamożnymi białymi mieszkańcami miasta, jak i tymi pochodzenia kreolskiego. Była bardzo znana i wpływowa. Nazywano ją królową voodoo. Stała się bohaterką wielu legend i opowiadań. To ona wprowadziła do kultu voodoo symbole katolickie., aby przekonać ludzi, że jest on formą religii chrześcijańskiej. Podczas zwiedzania tego cmentarza z przewodnikiem można nawet liczyć na spotkanie zjaw.
9. Cmentarz La Recoleta, Buenos Aires, Argentyna
Cmentarz powstał wokół kościoła I klasztoru rekoletów. Wszystkie 4691 grobów znajduje się nad ziemią, a 94 z nich rząd Argentyny uznał za zabytki. Cmentarz publiczny – pierwszy w Buenos Aires – założono w roku 1822, czyli w czasach, gdy zamożni mieszkańcy Buenos Aires zaczęli stawiać swoim bliskim wyszukane mauzolea. Na cmentarz wchodzi się przez neoklasycystyczną bramę ozdobioną wysokimi kolumnami doryckimi. Znajduje się tu wiele pięknych marmurowych grobowców ozdobionych wyszukanymi pomnikami. Są utrzymane w różnych stylach – art. deco, art. nouveau, barokowym i neogotyckim. Większość materiałów na grobowce wzniesione w latach 1880-1930 specjalnie sprowadzano z Mediolanu i Paryża. Eva Peron – pierwsza dama Argentyny od 1946 roku aż do śmierci w 1952 roku – leży w grobie rodziny Duarte. Turyści codziennie składają jej hołd, odwiedzając czarny granitowy grób. Pochowano tam również wielu innych słynnych Argentyńczyków – od prezydentów i przywódców wojskowych, po naukowców – zdobywców Nagrody Nobla i pisarzy. Znajduje się tu także grób prawnuczki Napoleona.
8. Cmentarz Highgate
Na londyńskim cmentarzu Highgate poszukajcie grobu Karola Marksa, pisarza George’a Eliota, oraz rodziny Charlesa Dickensa. Mniej więcej w 53 tys. grobów spoczywa 170 tys. zmarłych. Ze względu na roślinność cmentarz uznano za rezerwat przyrody. Spośród mnóstwa drzew i kwiatów wiele wysiało się bez udziału człowieka. Mieszka tam dużo ptaków i małych zwierząt, takich jak lisy. W latach 30, XIX wieku uznano, że cmentarze parafialne w centrum Londynu stanowią zagrożenie dla zdrowia mieszkańców miasta, więc parlament zadecydował o utworzeniu siedmiu nowych cmentarzy poza granicami stolicy. Ziemię Highgate poświęcono w 1839 roku. Nekropolia trafiła Wdo angielskiego rejestru dziedzictwa narodowego. Jako jeden z najpiękniejszych wiktoriańskich cmentarzy w mieście. Najsłynniejszą spośród pochowanych tu osób jest Karol Marks, ale jest tu też grób pisarza George’a Eliota ( Mary Ann Evans ) oraz rodziców, żony i młodszego brata Karola Dickensa.
Z tym miejscem wiąże się pewna tajemnica – historia wampira z Highgate. W latach 70tych powstał nawet raport na ten temat, a Brytyjskie Towarzystwo Spraw Nadprzyrodzonych i Okultyzmu prowadziło swoje badania. Wszystko zaczęło się, gdy na terenie cmentarza znaleziono martwe zwierzęta. Kiedy weterynarz orzekł, że nie ma w nich ani kropli krwi, zaczęto mówić, że została wyssana. Potem pojawili się ludzie, którzy twierdzili, że widzieli postać, od której wiało grozą, a niektórzy badacze doszukali się informacji, że na cmentarz w XIX wieku przywieziono trumnę ze szczątkami wampira. Najstarszą część cmentarza z wieloma imponującymi wiktoriańskimi grobowcami zwiedza się tylko w grupach oprowadzanych przez przewodnika.
7. Cmentarz Centralny, Wiedeń
Zaprojektowany z myślą o rosnącej populacji miasta Zentralfriedhof został otwarty w 1874 roku. Znajduje się na przedmieściach. Nazwano go centralnym, bo wiele znaczy dla miasta, a nie dlatego, że leży w jego centrum. To drugi największy cmentarz w Europie. Codziennie odbywa się na nim około 20 pogrzebów. Wiedeńczycy mówią, że jest „o połowę mniejszy niż Zurych, ale zapewnia dwa razy tyle rozrywki”. Pochowano tu dwa razy tyle osób ile mieszka obecnie w Wiedniu – 3,3 miliona. Większość odwiedzających koncentruje się na muzycznej historii miasta. Spoczywają na tym cmentarzu tacy kompozytorzy jak Ludwig Van Beethoven, Franciszek Schubert, Antonio Salleri, Johannes Brahms i Johann Strauss II, a Wolfgang Amadeusz Mozart ma na tym cmentarzy honorowy pomnik, choć jego prawdziwy grób znajduje się na pobliskim Sankt Marxer Friedhof. Pośrodku nekropolii wzniesiono secesyjną kaplicę z kryptą Karla Luegera – jednego z burmistrzów Wiednia. Co ciekawe – a początkowo budziło to ogromne kontrowersje – cmentarz ma sekcję katolicką, protestancką, małą rosyjską część prawosławną oraz dwie żydowskie.
6. Bonaventure, Georgia, Stany Zjednoczone
Umiejscowiony obok dawnej plantacji Bonaventure został założony w 1847 roku i był wtedy cmentarzem publicznym o nazwie Evergreen. Miasta Savannah kupiło go w 1907 roku. Obecnie trafił do Narodowego Rejestru Zabytków. Spośród znanych osób spoczywają tu konfederacki generał Hugh Mercer, pisarz i poeta Conrad Aiken oraz piosenkarz i kompozytor Johnny Mercer, który napisał słowa m.in. do takiego przeboju jak „Moon River”. W sekcji żydowskiej znajduje się pomnik poświęcony pamięci ofiar Holocaustu, których prochy przywieziono z nazistowskich obozów pracy. Cmentarz Bonaventure zyskał sławę, gdy rzeźba dziewczyny ptaka z nieznanego grobu trafiła na okładkę wydanej w 1994 roku książki „Północ w ogrodzie dobra i zła”, na której podstawie powstał film w reżyserii Clinta Eastwooda.
5. Cmentarz Punta Arenas, Chile
Najpiękniejsze tutejsze kaplice wzniesiono na początku XX wieku dla upamiętnienia najbardziej znaczących rodzin w mieście, m.in. rodziny Sary Braun. Mówię się, że ofiarowała ona pieniądze na budowę bramy wejściowej na cmentarz, ale miała jedno życzenie: aby brama ta pozostała na zawsze zamknięta, kiedy ona sama przejdzie przez wrota śmierci. Do dziś nie jest otwierana. Opowiada się również o Indio Desconocido – nieznanym Indianinie. Zaczęło się w 1930 roku, kiedy zmarł Indianin Diego de Almagro. Po 20 latach zauważono, że wokół grobu są poustawiane świece i leżą monety. W 1968 roku było już tam mnóstwo tabliczek z podziękowaniami dla Indianina za spełnienie życzeń. Ostatecznie na grobie stanął przedstawiający Indianina pomnik.
4. Cmentarz Nowodziewiczy, Moskwa
Obok klasztoru wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO znajduje się Cmentarz Nowodziewiczy, o którym mówię się, że jest trzecią pod względem popularności atrakcją turystyczną w Rosji. Powstał w 1524 roku, a jego nową część otwarto w 1898 roku. OD 1930 zyskiwał na znaczeniu. Spoczywa na nim m.in. pisarz Antoni Czechow – jego szczątki przeniesione z małych cmentarzy, które uległy zniszczeniu. Obecnie chowa się tu jedynie sławne osoby. Są tu pochowani słynni rosyjscy pieśniarze, pisarze (Czechow i Mikołaj Gogol), naukowcy, kosmonauci i generałowie. Są groby Nikity Chrzuszczowa i Borysa Jelcyna, pierwszego prezydenta Federacji Rosyjskiej.
5. Cmentarz Woodlawn, Nowy Jork
Założony w Bronksie w 1863 roku cmentarz Woodlawn to jedna z największych nowojorskich nekropolii – spoczywa tu 300 tys. osób. Znajduje się w amerykańskim rejestrze zabytków. Przy wejściu stoi marmurowy pomnika bohatera wojny domowej – admirała Davida G. Farraguta. Jest tu też monument wzniesiony dla upamiętnienia tragedii „Titanica”. Na tej nekropolii spoczywa wielu, którzy odmienili losy świata – m.in. jazzowy geniusz Duke Ellington, autor tekstów Irving Berling, pisarze Herman Melville i Damon Runyon oraz dziennikarz i wydawca Joseph Pulitzer. Wiele pomników i mauzoleów zostało zaprojektowanych przez najlepsze firmy architektoniczne. Widać również dużo dzieł utalentowanych rzeźbiarzy – jak choćby anioł na grobie Angie Kinsley, stworzony przez Daniela Frenca (autor postaci Abrahama Lincolna w Lincoln Memorial).
ZOBACZ TEŻ: 10 ciekawostek o Nowym Jorku
2. Cmentarz Waverley, Sydney
Rezydenci cmentarza Waverley od dawna nie żyją, ale mają spektakularny widok na ocena – klifu we wschodniej części Sydney, nad Bronte. Cmentarz powstał w 1877 roku. Rzeźby i grobowce są fascynujące, ale jeszcze bardziej uwagę przykuwają nazwiska na płytach nagrobnych. Wśród 80 tys. spoczywających tu ludzi są ci, którzy decydowali o losach Australii – m.in. jeden z najbardziej znanych australijskich poetów Henry Lawson oraz poetka i pisarka Dorothea Mackellar.
Kiedy widzowie podziwiają scenę pogrzebu z filmu Baza Luhrmanna „Wielki Gatsby: mogą sądzić, że są na Long Island, choć w rzeczywistości te sceny nakręcono właśnie tu.
1. Pere Lachaise, Paryż
Na Cimetiere du Pere Lachaise spoczywa milion zmarłych. Cmentarz otwarto 21 maja 1804 roku. Pierwszą pochowaną tu osobą była pięcioletnia dziewczyna Adelaede Pailard de Villeneuve.
Jest tu grób Jima Morrisona, którego fani pozostawiają w tym miejscu rozmaite dowody miłości. Przy grobie Szopena – ozdobionym pomnikiem muzy z lirą 0 również gromadzą się tłumy. Wiele osób odwiedza też groby irlandzkiego pisarza – Oscara Wilde’a. Grób Edith Piaf pokrywają setki czerwonych róż. W 1963 roku na jej pogrzeb przybyło 40 tys. ludzi.
Ponadto spoczywają tam m.in. Moliere, Honore de Balzac, aktorka Sarah Bernhardt, pisarka Colette, malarz Eugene Delacroix, amerykańska tancerka Isadora Duncan, autor słynnych bajek Jean de La Fontaine, poeta i krytyk sztuki Guillaume Apollinaire, francuska zakonnica Heloiz d’Argenteuil ( znana przede wszystkim dzięki burzliwej miłości i związkowi z pochowanym także tutaj Piotrem Abelardem), włoski malarz Amadeo Modigliani, poeta i pisarz Alfred de Musset, impresjonista Camille Pissarro i pisarz Marcel Proust. Jest tu też pusta urna po prochach śpiewaczki operowej Marii Callas – kiedyś były w niej prochy, ale zostały skradzione. Gdy udało się je odzyskać, zostały rozsypane u wybrzeży Grecji nad Morzem Egejskim. NA cmentarzu jest kwatera z pomnikami stworzonymi dla upamiętnienia ofiar nazistów i poruszający pomnik wychudzonego więźnia obozu koncentracyjnego oraz miejsce pamięci tych, którzy oddali życie, walcząc we francuskim ruchu oporu. Na terenie nekropolii znajduje się ossuarium z pomnikiem Aux Morts autorstwa Paula Alberta Bartholome – w tym miejscu złożono szczątki mieszkańców Paryża pochodzące z różnych cmentarzy w mieście.